نقش مهارت‌های فراشناختی در خلاقیت دانشجویان دروس مقدمات طراحی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان

2 گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه تهران، تهران

چکیده

با اینکه آموزش معماری به دنبال الگوهای نوین آموزشی (دانشجو محور، مشارکتی و تحلیلی بجای اطلاعاتی) بوده است، به خاطر طراحی محور بودن آن و وابستگی به عمل معماری، هنوز الگوهای آموزش-محور خود را پیدا نکرده است. برداشت عموم این است که تمایل و توانایی برای پاسخگویی به مسائل و روش‌های جدید تا حد زیادی درونی و فردی است، درحالی‌که پژوهش‌های نو حاکی از آن است که خلاقیت، مهارتی است که می‌توان آن را آموزش داد. فراشناخت به‌عنوان دانش شناختن شناخت، یا به زبان ساده، یک نوع آگاهی انعکاسی از عمل پیش رو، مبحث نوینی در مباحث علم خلاقیت است. دانش فراشناختی با توجه به توانایی‌ها و علایق، افراد را به سمت انتخاب، ارزیابی، تجدیدنظر، یا کنار گذاشتن وظایف شناختی، اهداف و استراتژی‌ها راهنمایی می‌کند. سنجش و تائید این نکته منجر به زیر سؤال بردن درک ما از روند طراحی خلاق می­شود. می‌بایست به مسئله شناخت برگشت و دانست که تا چه حد می‌توان خلاقیت را عملی آگاهانه و قابل‌آموزش ساخت. فرضیۀ پژوهش این است که خلاقیت بعدی شناختی دارد، بدین معنا که می‌توان آن را بر اساس یک الگوی برنامه پذیر تقویت کرد و قاعده‌مند ساخت و مهم‌تر آنکه مهارت‌های فراشناختی به معنای فهم سازوکار شناخت، دریچه‌ای برای آموزش خلاقیت به‌عنوان یک مهارت و آگاهانه کردن آن است. هدف این پژوهش سنجش امکان ارائه الگوهای دیگری در جهت پرورش خلاقیت بر اساس الگوهای فراشناختی است. این پژوهش پس از مطالعات نظری، با استفاده از روش مقایسه تحلیلی، مهارت‌های فراشناختی را با روش‌های آشنای دیگر همچون الگوهای شهودی در قالب یک پژوهش میدانی برای دانشجویان طراحی پایه مورد مقایسه قرار می‌دهد. نتایج حاصل نشان می‌دهد که انتقال این توانایی در فرایند طراحی بر آگاهی و احاطه دانشجویان بر موضوع طراحی، کیفیت و نتیجه آن بسیار تأثیرگذار است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Role of Metacognitive Skills in the Creativity of Design Course Students

نویسندگان [English]

  • Amir Masoud Jafari 1
  • Niloufar Malek 1
  • Saeid Khaghani 2
1 Faculty of Architecture and Urban Planning, Isfahan Art University, Isfahan.
2 Faculty of Architecture and Urban Planning, University of Tehran, Tehran.
چکیده [English]

Although architectural education has been searching for new educational models (student-centered, collaborative and analytical rather than informational and teacher oriented ones), it has not yet found its true educational model because of its design-oriented and proximity to architectural practice. The default of this research is that architectural education has a different nature than architectural practice. This means that merely designing and carrying out architectural projects is not a sufficient education, and it requires different processes and methods to achieve the right output into independent architectural designers. While the general perception is that the willingness and ability to respond to new problems and methods is largely internal and individual, new researches suggest that creativity is a skill that can be taught. Metacognition as the cognition of cognition, or simply, is a kind of reflective awareness of the upcoming action and a new topic in the area of creativity science. Metacognitive knowledge guides people to choose, evaluate, revise, or set aside cognitive tasks, goals and strategies according to their abilities and interests. Measuring and confirming this point leads to questioning common-sense understanding of the creative design process. There is an urgent need to get back to the issue of cognition and revise the knowledge about the creative design. After broad research in literature, using analytical comparison methods, this research has examined the effects of structural metacognitive skills on the development of creative thinking ability, for two groups of architectural students in the in two different semesters. The results show that the transfer of this ability in the design process affects the knowledge and surround of students on the subject of design, quality and its result.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Architectural education
  • Creativity
  • Cognition
  • Metacognition
  • Design basics

مراجع

  • سیف، علی‌اکبر.( 1393). روانشناسی پرورشی نوین (روانشناسی یادگیری و آموزش). نشر هفتم. تهران: انتشارات دوران.
  • اسمیت، ادوارد، و نولن- هکسما، سوزان، و فردریکسون، باربارا ل. ، و لافتوس، جفری ر.، و بم، داریل ج.، مارن، استیفن. (1398) زمینه روانشناسی اتکینسون و هیلگارد (جلد ا) (ترجمه حسن رفیعی، محسن ارجمند). انتشارات ارجمند
  • لاوسون، برایان.(1395). طراحان چگونه می‌اندیشند، ابهام‌زدایی از فرایند طراحی (ترجمه حمید ندیمی). انتشارات دانشگاه شهید بهشتی. تهران.
  • بخشی، محمود و آهنچیان محمدرضا.( 1392). الگوی پیش‌بینی پیشرفت تحصیلی: نقش تفکر انتقادی و راهبردهای خودتنظیمی یادگیری. مجله ایرانی آموزشی درعلوم­پزشکی،13(2)،153- 163.
  • Armbruster, B. (1989). Metacogniton in Creativity. In Glover, Ronning & Reynolds. Handbook of Creativity. New York: Plenum Press. DOI: 10.1007/978-1-4757-5356-1_10
  • Atman, C. (2005). Comparing freshman and senior engineering design processes: an indepthfollow-up study. Design Studies, 26, 325- 357. DOI: 10.1016/j.destud.2004.09.005
  • Berardi-Coletta, B., Buyer, L. S., Dominowski, R. L., & Rellinger, E. R. (1995). Metacognition and problem solving: A process-oriented approach. Journal of Experimental Psychology: Learning, Memory, and Cognition, 21, 205–223. DOI: 10.1037/0278-7393.21.1.205
  • Beyer, B. K. (1987). Practical strategies for the teaching of thinking. Boston: Allyn & Bacon.124
  • Boyer, E. & Lee, M. (1996). Building Community: A New Future for Architectural Education and Practice. Princeton, N.J.: Carnegie Foundation for the Advancement of Teaching Jossey-Bass Inc Pub; Second Printing edition.
  • Ceylan, S. & Soygenis, S. (2022). Improving Architecture Students’ Design Skills: A Studio Experience. The International Jornal of Art & Design Education, 41, 320-340. DOI:10.1111/jade.12401
  • Demirbas, O. (2001). The relation of learning styles and performance scores of the students in interior architecture education. Ph.D. in interior architecture and environmental design, Bilikent University, Ankara, Turkey.
  • Dunlosky, J., & Bjork, R. A. (Eds). (2008). Handbook of metamemory and memory. (1st ed.). Psychology Press.
  • Eastman, C., McCracken, M., & Newstetter W. (2001). Design Knowing and Learning: Cognition in in Design Education. Oxford: Elsevier Science Ltd.  
  • Hargrove, Ryan. 2007. Creating Creativity in the Design Studio: Assessing the Impact of Metacognitive Skill Development on Creative Abilities.
  • Hargrove, Ryan. (2011). Fostering creativity in the design studio: A framework towards effective pedagogical practices. Art, Design & Communication in Higher Education, 10, 7-31. DOI: 10.1386/adch.10.1.7-1
  • Huitt, W. (1997). Metacognition.Educational psychology Interactive. Valdosta State University, Valdosta, GA, Fifth Annual Gulf South Business and Vocational Education Conference. DOI: 10.12691/education-6-12-3
  • Jacobs, J. E. & Paris, S.G. (1987). Children’s metacognitionabout reading: Issues in definition, measurement, and instruction. Educational Psychologist. 22, 225-278. DOI:10.1080/00461520.1987.9653052
  • Jaušovec, N. (1994). Metacognition in creative problem solving. In M. A. Runco (Ed.), Problem finding, problem solving, and creativity (pp. 77–95). Ablex Publishing. DOI: 10.1080/02783199409553588
  • Kalantari, B., Nourtaghani, A. & Farrokhzad, M. (2020). An Educational model of Creativity Enhancement in Design Studios Using Prior Researches. Space Ontology International Journal, 3(34), 15-26. DOI: 20.1001.1.23456450.2020.9.3.2.8
  • Kavousi, S., & Miller, P. A. (2014). The community of practice: Teaching pedagogy in the architecture founda tion design lab. In EDULEARN14 Proceedings, 2548–2557.
  • Lyle, J.T. (1985). Design for Human Ecosystems: Landscape, Land Use, and Natural Resources. New York: Van Nostrand Reinhold Company.
  • Nickerson, R. S. (1999). Enhancing creativity. In R. J. Sternberg (Ed.), Handbook of creativity (pp. 392–430). Cambridge University Press.
  • Oxman, R. (1999). Educating the designerly thinker. Design Studies. 20, 105-122. DOI: 10.1016/S0142-694X(98)00029-5
  • Powers, M. N. (2017). Self-regulated design learning: A foundation and framework for teaching and learning design. London: Routledge, Taylor & Francis Group.
توسعه پایدار شهری
دوره 3، شماره 8
آبان 1401
صفحه 37-52

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار