- انجم شعاع، مینا، و سیدین، سید حسام، و موسوی، سید میثم و عباسی، محمود. (۱۳۹۲). تحلیل نابرابری توزیع خدمات بهداشتی و درمانی، در شهرستانهای استان یزد، فصلنامه اخلاق زیستی، 3 (9)، 64-88.
DOI:10.22037/bioeth.v3i9.13958
- پورابراهیم، شراره. (۱۳۹۳). ارزیابی سهم مؤلفهها پایداری در سلامت محیط شهری کلانشهر اراک، فصلنامه انسان و محیطزیست، ۲۸، ۶۳-73.
- تاجدار، وحید، و رفیعیان، مجتبی، و تقوایی، علیاکبر. (۱۳۸۹). سنجش مؤلفه سلامت از دیدگاه برنامهریزی شهری، نشریه هنرهای زیبا، ۴۱، ۱۰۱ -110.
- تودارو، مایکل. (1378). توسـعه اقتصـادی در جهـان سـوم (غلامعلی فرجادی ). تهران: انتشـارات سازمان برنامهوبودجه.
- حکیمیان، پانتهآ. (۱۳۹۱). بعد سلامت طراحى شهرى، فصلنامه علمی پژوهشی صفه، 22(1)، ۸۷-100.
- دبیری، هدیه، و دهقان توران پشتی، عاطفه. (۱۳۹۳). نقش دهکدههای سلامت در راستای بهبود کیفی زندگی در محیطهای شهری و روستایی (نمونه موردی: بررسی شاخصهای سلامت در محلهی فرحزاد تهران). اولین همایش ملی بهداشت محیط، سلامت و محیطزیست پایدار، همدان، انجمن ارزیابان محیطزیست هگمتانه، دانشکده شهید مفتح.
- دماری، بهزاد (۱۳۹۲). مدیریت شهری و سلامت. اداره کل مطالعات اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران، انتشارات تیسا.
- رحیمیفرد، فروغ. (۱۳۹۴). طراحی شهری با رویکرد سلامت کلنگر (مطالعه موردی: یکی از مناطق مرکزی اصفهان) (پایاننامه کارشناسی ارشد رشته شهرسازی). دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، ایران.
- رفیعیان، مجتبی و تاجدار، وحید. (۱۳۸۷). سنجش وضعیت سلامت با رویکرد منطقهای در مجموعه شهری مشهد. مجله جغرافیا و توسعه منطقهای، ۱۰(41)، ۱۶۳-184.
- رفیعیان، مجتبی و شالی، محمد. (۱۳۹۱). تحلیل فضایی سطح توسعهیافتگی تهران به تفکیک مناطق شهری. برنامهریزی و آمایش فضا، 16(4)، ۲۵-49.
- مسگرانی، نونا و رهنما، محمدرحیم. (۱۳۹۳). تحلیل کیفیت پیادهروهای شهری با تأکید بر مؤلفههای سلامت، مطالعه موردی خیابان هفده شهریور مشهد. مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای، 6(22)، 43-66.
- زیاری، کرامتالله و جانبابانژاد، محمدحسین. (۱۳۹۱). دیدگاهها و نظریات شهر سالم. پرتال جامع علومانسانی، 9 (95)، ۱۴-23.
- سعیدی مفرد، ساناز و گردفرامرزی، مرجان. (۱۳۹۲). بررسی شاخصهای شهر سالم با رویکرد توسعه پایدار شهری. همایش ملی معماری، شهرسازی و توسعه پایدار با محوریت از معماری بومی تا شهر پایدار. مشهد، موسسه آموزش عالی خاوران.
- طبیبیان، منوچهر (۱۳۷6). ارزیابی پروژه شهر سالم در ایران (کوی سیزده آبان). مجله محیطشناسی، 20، ۶۱-74.
DOI: 20.1001.1.10258620.1376.20.0.7.4
- غفاریانشعاعی، مهران، و نقصان محمدی، محمدرضا، و تاجدار، وحید. (۱۳۹۲). شناسایی نحوه و میزان تأثیر عناصر پیادهروهای شهری بر ابعاد و مؤلفههای سلامت عابران. هنر و معماری، مطالعات شهری، ۷، ۱۵-30.
- قدمی، مصطفی؛ دیوسالار، اسداله و غلامیان، محمد (۱۳۸۹). بررسی تطبیقی شاخصهای شهر سالم در مقیاس ملی و جهانی، نمونه موردمطالعه: نقاط شهری ایران و کشورهای توسعهیافته. مجموعه مقالات چهارمین کنگره بینالمللی جغرافیدانان جهان اسلام. دانشگاه سیستان و بلوچستان، ایران-زاهدان.
https://civilica.com/doc/82772/
- لطفی، صدیقه، و مهدیان، مهدی، و بهنمیری، علی. (1391). ارزیابی شاخصهای شهر سالم در منطقهی دو شهر قم. فصلنامهی مطالعات توسعهی اجتماعی- فرهنگی، 1(2)، ۷۶-99.
- محمدزاده اصل، نازی، و امام وردی، قدرت ا...، و سریرافراز، محمد. (۱۳۸۹). رتبهبندی شاخصهای رفاه شهری مناطق مختلف شهر تهران. مجله پژوهش و برنامهریزی شهری، 1 (1)، ۸۵-106.
DOR: 20.1001.1.22285229.1389.1.1.5.4
- محمدی، شادیه. (۱۳۹۴). ارزیابی چندسطحی از رابطه فرم شهر و سلامت عمومی با تأکید ویژه بر فعالیت بدنی (مطالعه موردی: شهر رشت) (پایاننامه کارشناسی ارشد رشته شهرسازی). دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، ایران.
- معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران. (۱۳۹۴). برنامه راهبردی و نظامنامه سلامت شهرداری تهران ۱۳۹۴ – ۱۳۹۸.
- معاونت آمار و انفورماتیک. (1395). سالنامه آماری استان تهران. اداره کل ثبتاحوال استان تهران.
- نسترن، مهین و میرزایی، عنایت الله. (۱۳۹4). تحلیل کمی عوامل مؤثر بر سلامتی بهمنظور تحقق اهداف برنامهریزی شهری و منطقهای – مطالعهی موردی: شهرستانهای استان اصفهان. فصلنامه آمایش محیط، ۳۰، ۳۹-61.
- Braveman, P. & Egerter, S.R. & Williams, D. (2011). The Social Determinants of Health: Coming of Age. Center on Social Disparities in Health. Department of Family and Community Medicine, University of California, San Francisco, USA. 32: 381-398.
DOI:10.1146/annurev-publhealth-031210-101218
- Chen, W. & Wang, Y. & Ren, Y. & Yan, H. & Shen, C. (2022). A novel methodology (WM-TCM) for urban health examination: A case study of Wuhan in China. Ecological Indicators,
DOI:10.1016/j.ecolind.2022.108602.
- Cochran, W. G. (1977). Sampling techniques (3rd ed.). New York: John Wiley & Sons.
- Corburn, J. & Cohen, A.K. (2012). Why We Need Urban Health Equity In dicators: Integrating Science, Policy, and Community. PLOS Medicine, 9(8).
DOI:10.1371/journal.pmed.1001285
- Hettler, B. (1976). Six Dimensions of Wellness Model. National Wellness Institute.
- Liu, G.Y. & Yanga, Z.F. & Chena, B. & Ulgiati, S. (2009). Emergy-based urban health evaluation and development pattern analysis. Ecological Modelling, 220, 2291-2301.
https://ideas.repec.org/a/eee/ecomod/v220y2009i18p2291-2301.html
- Lowe, M. & Adlakha, D. & Sallis, J. & Salvo, D. & Cerin, E. & Moudon, A. & Higgs, C. & Hinckson, E. & Arundel, J & Boeing, G. & Liu, S. & Mansour, P. & Gebel, K. & Puig-Ribera, A. & Mishra, P. & Bozovic, T & Carson, J. & Dygrýn, J. & Florindo, A. & Phuong Ho, T. & Hook, H. & Hunter, R. & Lai, P. & Molina-García, J. & Nitvimol, K. & Oyeyemi, A. & Ramos, C. & Resendiz, E. & Troelsen, J. & Witlox, F. & Giles-Corti, B. (2022). City planning policies to support health and sustainability: an international comparison of policy indicators for 25 cities. The Lancet Global Health. 10(6): 882-894.
DOI:10.1016/S2214-09X(22)00069-9.
- McCarthy, M. (2002). Urban development and health inequalities. Scand J Public Health. 30: 59-62.
- Pineo, H., Glonti, K. & Rutter, H. et al. (2018). Urban Health Indicator Tools of the Physical Environment: a Systematic Review. Urban Health. 95(5), 613–646.
DOI:10.1007/s11524-018-0228-8
- Pineo, H., Glonti, K. & Rutter, H. et al. (2020). Use of Urban Health Indicator Tools by Built Environment Policy- and Decision-Makers: a Systematic Review and Narrative Synthesis. Urban Health, 97, 418–435.
DOI:10.1007/s11524-019-00378-w
- Riffenburgh, H. R. (2006), Statistics in Medicine (2nd Edition), Academic Press, 533-580.
DOI: 10.1016/B978-012088770-5/50067-8.
- Schober, P., Boer, C., Schwarte, L. (2018). Correlation Coefficients: Appropriate Use and Interpretation. Anesthesia & Analgesia, 126(5), 1763-1768.
- Werna, E. & Harpham, T. (1999). From healthy city projects to healthy cities, Blue and Greg Goldstein. Environment and Urbanization, 11(1), 27-40.
- World Health Organization (1998). Health Promotion Glossary. WHO Library Cataloguing-in-Publication Data.
- World Health Organization (2003). Healthy Cities around the world. International Healthy Cities Conference, United Kingdom, 19-22.
- World Health Organization (2014). Cities for health. World Health Organization Centre for Health Development Kobe, Japanhealth index: A hand book for its calculation and use. WHO Library Cataloguing-in-Publication Data.
- World Health Organization (2016). World health statistics: monitoring health for the SDGs, sustainable development goals. WHO Library Cataloguing-in-Publication Data.
- World Health Organization (2020). Healthy cities effective approach to a rapidly changing world. Geneva: WHO publications.
- World Health Organization. (2010) . Why urban health matters. World Health Organization.
https://apps.who.int/iris/handle/10665/70230